Rocky Mountains & Cheyenne

Howdy folks!

Gisteren waren we vertrokken uit Denver om naar de Rockies te trekken. Ze doemden al ver voor ons op en lonkten ons met haar schoonheid. Het duurde niet lang voordat we de voorlopers van de berg op reden en de eerste luxe condo's zagen. Als je daar woont, heb je echt geld! Rijke tata's all over the place.

Onze bestemming was het dorp Estes Park. Deze route leidde ons langs mooie beekjes en moeilijk hoge rotsformaties. Hier zie je al meteen waarom de gebergte deze naam verdiend, je hoeft bij het hiken of bergbeklimmen maar één stap verkeerd te zetten of je wordt opengereten of gespietst. Gelukkig zaten we in een auto...

Toen we Estes Park hadden bereikt, ingecheckt hadden enz enz gingen we weer op pad richting Lake Granby via Rocky Mountains National Park. Hiervoor heb je een ticket nodig. Echter kon dat niet bij de Visitor Center: daar werken vrijwilligers die geld van je willen hebben op andere manieren (totaal logisch). Bleek dat we bij het entree moesten dokken (totaal logisch met filvorming enzo).

We volgden de Trail Ridge Road. Dit is werkelijk waar prachtig. Je zit al op behoorlijke hoogte, maar dan rijd je een berg op van circa 4000 m die echt mooie uitzichten biedt op de andere bergtoppen. In de dalen heb je grasvelden met losse bomen die op een gegeven moment op gaan in een bos wat redelijk een strakke lijn vormt. Het zijn een soort naaldbomen. Bovenop de berg wordt het kaal en dor en voeren de mossen de boventoon (echt een toendra). Op sommige toppen ligt nog een beetje ijs. Zeker de moeite waard dus! Op het allerhoogste punt kwam regen aanzetten, terwijl het al koud was door de harde wind (10 graden, sta je daar met korte broek te vernikkelen). De bergen verdwenen in de mist, heel mooi om te zien.

Toen gingen we een lang stuk richting Lake Granby, maar we waren eigenlijk al te laat. We bereikten nog een meer ervoor, Grand Lake, maar we besloten maar terug te rijden voordat het donker werd.

's Avonds ben ik nog het dorp Estes Park in gegaan alleen, om even te kijken naar de winkeltjes en te fotograferen. Was nog een best idyllisch dorpje, zover dat kan gelden voor Amerika. Ik zat er een beetje Quasimodo bij toen ik een fontein aan het fotograferen was. Een fietser die van achter me langs reed, merkte op: "Yo dude, what are you smoking?". Tja, cannabis is legaal in Colorado, maar hij had niet gezien dat ik aan het fotograferen was.

Wat dat betreft zijn de mensen veel aardiger dan ik had verwacht. Ik had echt de West-Europese behandeling verwacht, het negeer-de-irritante-toerist-zoveel-mogelijk, maar integendeel. Mensen spreken je best vaak aan, komen heel vrolijk over. Vanmorgen kregen we van een mevrouwtje een ontbijtbon met $20 korting op ons ontbijt omdat ze net vertrok en er niks meer aan had. Helemaal uit het niets! Supervolk! :)

Vandaag karden we weer de Rockies uit op weg naar Cheyenne. We gingen naar het Cheyenne Frontier Days Museum, maar dat viel vies tegen. Er was weinig geschiedenis over de pioniers en de helft ging over de Frontier Days, een soort feestdag waar ze rodeo's houden (ook met stieren). Kots, rans.

Tijdens de lunch werden we geholpen door ene Bayley, die prompt haar naam en telefoonnummer op de tafel schreef. Haha, grapje, maar wel haar naam (zie foto). "Give me a holler when you need me" zei ze. Hebben we niet gedaan, maar toch wel grappig. Toen gingen we het stadje verkennen. Het ziet er best standaard uit allemaal, maar veel van het oude is niet meer te zien. De binnenstad is vrijwel compleet vernieuwd en slechts sommige nieuwbouw doet denken aan vroeger. Het stadje doet me vooral denken als een soort doorvoerstad voor de treinen en industrie, niet echt een toeristenplek.

En de treinen zullen we ervaren! 100 m van ons hotel ligt een spoorwegovergang, en de machinisten zijn verplicht om daar de bel te luiden. Die zijn hard! Dat gaat nog een leuke korte nacht worden, als we morgenvroeg naar Hot Springs vertrekken. Typisch...