Lakota Indians Strike Back!

Lakota Indians Strike Back!

Howdy folks!

De dag brak aan om één van de meer merkwaardige natuurfenomenen te gaan bezichtigen: Devil's Tower! Aan de zijkant van deze 386m rots zitten kenmerkende groeven, waardoor het net lijkt of er een reus of gigantische beer erin heeft gekrabd. Volgens een Kiota legende moesten zeven meisjes rennen voor een beer. Na een tijd lang vluchten waren ze uitgeput en sprongen ze op een rots. Ze baden tot de goden om hun te redden van de meedogenloze beer. De beer kwam steeds dichterbij en de meisjes hoopten dat de goden hen hadden gehoord. De beer had hun in het zicht en begon op hun af te stormen. Maar de goden hadden de gebeden gehoord en duwden de rots omhoog en omhoog, totdat de gigantische beer niet meer bij de meisjes kon komen. De beer probeerde te klimmen, klauteren en te krabben, maar hij verloor zijn nagels en het lukte niet. De sporen daarvan zijn nog te zien rondom de Devil's Tower als sporen van de nagels die de beer achter liet. De meisjes waren gered en werden de zeven sterren van de Grote Beer.
Je weet dat dit niet echt kan zijn gebeurd, maar het zien van de rots doet je toch twijfelen. We besloten om een wandelpad (Joyner Ridge Trail) te bewandelen verder van het bezoekerscentrum af, zodat het niet superdruk zou zijn. Dit bleek een goede zet: de Devil’s Tower verdwijnt met zijn grootte toch niet zo snel (zie foto).

De volgende dag was het tijd om wat plekken te bezoeken waar de Amerikanen een flink pak slaag hebben ontvangen van de Indianen. De eerste was de Fetterman massacre, een slag vlakbij fort Phil McKearny. Veel schermutselingen waren in het gebied al gaande, maar het was de Fetterman massacre die bekendheid kreeg (omdat er ongeveer 100 Amerikanen omgekomen waren). In het kort zal ik de Fetterman slag vertellen. De Indianen vielen een groep houthakkers in de buurt van het fort aan. De bevelhebber van het fort, Carrington, stuurde een compagnie om de houthakkers te helpen. De Amerikanen hadden, vanuit een hoge heuvel, zicht op de houthakkers. Maar de Indianen wisten dat ten noorden van Lodge Trail Ridge, de Amerikanen geen zicht meer hadden op het gebied. Een kleine groep Indianen lokten de Amerikaanse hulptroepen onder leiding van Fetterman over deze Ridge, uit het zicht. Ze liepen in een val: 1000+ Lakota, Cheyenne en Arapaho indianen vielen aan. Hier werden de Amerikanen in de pan gehakt. Geen enkele soldaat heeft het overleefd. Dit was één van de eerste veldslagen die de Indianen van te voren hadden gepland.
Wat interessante punten:
- Het fort bestond maar twee jaar;
- Dit fort had wel een houten omheining;
- Mede daardoor was er een constante stroom hout nodig vanuit de nabije bergen;
- Sommige historici denken dat dit fort een afleiding voor de Indianen was om de Transcontinental Railroad aan te leggen, dat ten zuiden van het fort werd aangelegd;
- De bekende ‘wagon box fight’ is ook in deze buurt gebeurd (zie je vaak in films, waarbij cowboys hun huifwagens in een circel zetten zodat ze dekking hebben). Dit is overigens de enige keer dat dit gebeurd is om dekking te hebben. Kolonisten gebruikten het om hun vee bij hun te houden.

Toch is de slag bij Little Bighorn een bekender verhaal. Dit komt omdat hier nog meer Amerikaanse soldaten stierven (215+) en omdat het een grotere impact had. Generaal Custer was een nationale volksheld uit de burgeroorlog, die snel in aanzien steeg. Hij kreeg de opdracht om een leger naar het westen te leiden om een grote groep Lakota Indianen te dwingen in een reservaat te leven. Zij leefden op het gebied "Unceded Territory", waar zij nog konden leven zoals ze vroeger deden. De Amerikanen hadden, onder andere, goud gevonden in dit gebied. De Indianen moesten weg. Drie legers werden naar het gebied gestuurd, van het oosten (Custer), het westen en het zuiden. Custer wilde de eer aan zichzelf houden, en haastte zich om de Indianen te spotten en aan te vallen.
Crow Indianen verkenners (een stam die de vijand waren van Lakota), hadden het dorp gevonden aan de rivier Little Bighorn. Custer besloot zijn leger van +- 800 man op te delen, om zo vanuit verschillende plekken aan te vallen. En zo geschiedde. De legeronderdelen werden terug geslagen, totdat Custer’s deel alleen over bleef. De overmoedige generaal bleef geloven dat ie kon winnen en ging door. Hij was niet meer de aanvaller, hij werd zelf aangevallen. De grote aantallen Indianen krijgers (1000+) zorgde ervoor dat Custer terug moest trekken, de heuvel op waar hij vandaan kwam. Daar moest hij zijn bekende "Last Stand" houden. Custer en zijn laatste 40 soldaten schoten hun paarden dood, zodat ze dekking hadden. Maar ze wisten dat ze eraan gingen: alle soldaten werden daar gedood.
Andere interessante feitjes:
- Vanuit het perspectief van de Indianen, zat het heel anders in elkaar. Het was voor hun een gevecht voor het behoud van hun leefswijze en tevens een gevecht om hun vrouwen, kinderen en ouderen te verdedigen die in het dorp leefden;
- Sitting Bull is met zijn volk gevlucht en heeft 5 jaar in Canada gezeten tot hij amnestie kreeg en in een reservaat ging leven (als laatste Lakota leider);
- Het nieuws schokte de Amerikanen, in het oosten was net de viering van de "centennial", dat de USA honderd jaar bestond na de oorlog voor de onafhankelijkheid;
- Ondanks dat het een grote overwinning was voor de Lakota Indianen, was dit het echte begin van het eind: de Amerikanen hadden nu genoeg reden om meer troepen te sturen en harder op te treden tegen de Indianen. Uiteindelijk werden ze gedwongen om in kleinere reservaten te wonen;
- Geruchten zijn opgegaan dat Custer helemaal geen heroïsche Last Stand had, maar dat de ligging van de lijken eerder leek op het vluchten van de Indianen;
- De 7e Cavalerie, het leger van Custer, bestond niet alleen maar uit Amerikanen, maar ook uit veel Ieren, Duitsers, Britten, Italianen, Fransen, Polen en nog veel meer Europeanen.

Vervolgens gingen we vanuit Billings naar Cody. Yep, de plaats gesticht door Buffalo Bill Cody. Onderweg hebben we de "scenic route" genomen, namelijk Beartooth Highway, en dat bleek even spectaculair, als het niet meer zo was, dan Rocky Mountains NP. Het zijn ook de Rockies, maar wel wat anders dan het NP. Mooie bergen, veel natuur en heel afwisselend. Je hebt graslanden, toendra, mossige graslanden, bossen, meren en watervallen. Op een gegeven moment waren we zo hoog dat we in de sneeuw stonden en dat het buiten vroor en ook nog windkracht 7-8. Kortom: best wel koud! Bij de uitkijkpunten waren vaak eekhoorntjes te vinden. Ik vroeg me de laatste tijd af wie er zoveel zonnepitten zit te eten op deze plekken. Wat blijkt? Mensen geven die zonnepitten aan de eekhoorntjes. Daarom komen ze daar telkens naartoe. Toen we dat wisten besloten we de beestjes eens goed te fotograferen. Ze waren heel fotogeniek (zie foto)! De dieren kwamen heel dichtbij, raakten je zelfs even aan in hun eeuwige zoektocht naar zonnepitten. Ze bewegen heel schokkerig - zo snel dat je het niet ziet zeg maar. Grappige diertjes!

In Cody aangekomen zijn we nog naar de Old Trail Town geweest, waarbij we voor het eerst het idee kregen dat we in een authentiek Wilde Westen dorp waren aangekomen. De huizen zijn echt authentiek, maar van hun originele plaats weggehaald en daar samen gezet. Dat betekent dat niet alle huizen vroeger in de buurt van elkaar staan. Zo staan huizen van jagers uit de bergen naast een smid, die natuurlijk in een stadje thuis hoort. Maar toch was het heel leuk te zien en een leuke sfeer gecreëerd!

Ben je ooit in een groot museum geweest? Denk je echt dat ie zo groot is? Dan moet je eens naar het Buffalo Bill Center of the West. Dit gigantische museum bestaat uit vijf musea, waarbij de ticket voor twee dagen geldig is. Eerlijk gezegd moet je wel heel gefocust zijn om alle informatie te absorberen binnen deze tijd te zien. We hebben vandaag ongeveer de helft gedaan.
Het stadje Cody is vernoemd naar Buffalo Bill Cody, een alleskunner die naar het Wilde Westen trok. Hij verdiende deze naam omdat hij bekend werd door het jagen op bizons (wat het begin was van het massaal afslachten van de bizons op de Great Plains). Hij werd pas echt wereldberoemd met de Wild West Show. Deze show toonde het leven van een cowboy in het Wilde Westen. Hierdoor werden cowboys zeer populair. Ook Indianen deden mee met de show, die eerst tourde door de USA en daarna ook nog in Europa.
Bill verdiende veel geld en gebruikte het geld om te investeren in veel bedrijven, maar dat bleek zeer wisselvallige resultaten te boeken. Uiteindelijk bleef hij vrij berooid achter, nadat hij zijn nalatenschap achter liet: het stadje Cody (hij heette namelijk William Cody).
Andere interessante feitjes:
- De Wild West Show trok door Europa, zelfs door landen als Roemenië en Joegoslavië, maar heeft nooit opgetreden in Nederland;
- Sitting Bull, een Lakota indianenleider, hoorde ook bij de show. Als Amerikanen vroegen om iets in zijn taal te zeggen, schold hij hen uit. Het publiek klapte voor zijn gevloek;
- De Wild West Show trad ooit op alleen voor de koningin van Engeland;
- Buffalo Bill Cody was één van de eerste, zo niet de eerste, persoon op aarde die wereldberoemd werd terwijl ie nog leefde.

’s Avonds gingen we eten bij de Cody Cattle Company waarbij ook een show wordt gedaan. Ik dacht dat het wat country en western muziek was door wat afgezaagde artiesten die hun beste tijd hadden gehad. Wat een verassing was dit! Na het superheerlijke eten traden vier artiesten in een leuke show vol humor en competitie. Twee zijn een stel en hun oudste zoon van 15 speelde de bas. Dit is zeker een aanrader als je ooit naar Cody gaat. Nee, gewoon een must. Ze speelden een nummer waarbij ze allemaal vingervlug moesten spelen, en het werkte gewoon. Echt ongelofelijk… Dit zie ik wereldberoemde bands nog niet doen (filmpje zetten we later nog op fb).

Dit was tot nu toe onze reis van iets meer dan een week! We hebben al zo veel gezien, dat is niet normaal. En we zijn nog niet eens op de helft... Dat gezegd hebbende mis ik mijn lief Anno steeds meer. Succes met je stage en ik denk aan je! :)

Morgen peren we hem naar Yellowstone National Park, het grootste park van de States. Dit is het land van de grizzly’s, van de bald eagle en van de Moose en nog veel meer dieren die je niet zo gauw zou zien in Nederland. Als een halve bioloog kan je misschien wel snappen dat ik hier helemaal hyped van word. En dan heb ik het nog niet gehad over de natuur zelf: de Old Faithful geiser, Grand Prismatic Spring, Upper and Lower Falls en Mammoth Hot Springs. Woohoo! Dit is wel één van mijn juwelen op de kroon die deze vakantie al is.

Bedankt voor het lezen en als er vragen zijn, hoor ik ze graag!